HOME | Syntipas: Previous Page - Next Page
Νυκτερίς, κέπφος καὶ βάτος πρὸς ἀλλήλους κοινωνίαν ἔθεντο, τοῦ ἐπί τινα δῆθεν ἐμπορίαν ἀπελθεῖν. καὶ ἡ μὲν χρυσόν, ὁ δὲ χαλκόν, ἡ δὲ ὑφάσματα δανειακῶς ἐξελάβοντο καὶ ἐν πλοίῳ ἀποθέμενοι τοῦ πλοὸς εὐθὺς εἴχοντο. ἄφνω δὲ ζάλη καὶ καταιγὶς διαπνεύσασα εἰς κλύδωνα μέγιστον τὸ πέλαγος ἦρε, καὶ τὸ σκάφος διασπαράξαν τὰ ἐν αὐτῷ πάντα τῷ βυθῷ παραδίδωσιν. ἐξ ἐκείνου δὲ ἡ μὲν νυκτερίς, τοὺς δανειστὰς πτοουμένη καὶ δεδιῶσα καὶ ἑαυτὴν ὑποστέλλουσα, μόνῃ τῇ νυκτὶ ἐξέρχεται· ὁ δὲ κέπφος ἐπὶ τῆς θαλάσσης τὰς διατριβὰς ἔχει, ἀναζητῶν τὸν χαλκόν· ἡ δὲ βάτος τοῖς ἱματισμοῖς τῶν παραπορευομένων συμπλέκεται, τὰ ὑφάσματα εὑρεῖν δι’ ὅλου σπουδάζουσα.
Οὗτος ὁ μῦθος δηλοῖ ὡς τῶν ἀνθρώπων ἕκαστον χρή, μετὰ τὴν ἔκβασιν τῶν ἐπικινδύνων πράξεων, προσεκτικῶς ἔχειν, ὥστε μὴ αὖθις τοῖς ἐκ τούτων ὁμοίοις κακοῖς περιπετεῖς γίνεσθαι.
From Ben Perry’s Aesopica (Urbana IL: 1952).
Νυκτερίς, κέπφος καὶ βάτος
πρὸς ἀλλήλους
κοινωνίαν ἔθεντο,
τοῦ ἐπί τινα δῆθεν ἐμπορίαν ἀπελθεῖν.
καὶ
ἡ μὲν χρυσόν,
ὁ δὲ χαλκόν,
ἡ δὲ ὑφάσματα
δανειακῶς ἐξελάβοντο
καὶ
ἐν πλοίῳ ἀποθέμενοι
τοῦ πλοὸς εὐθὺς εἴχοντο.
ἄφνω δὲ
ζάλη καὶ καταιγὶς
διαπνεύσασα
εἰς κλύδωνα μέγιστον
τὸ πέλαγος ἦρε,
καὶ τὸ σκάφος διασπαράξαν
τὰ ἐν αὐτῷ πάντα
τῷ βυθῷ παραδίδωσιν.
ἐξ ἐκείνου δὲ
ἡ μὲν νυκτερίς,
τοὺς δανειστὰς
πτοουμένη καὶ δεδιῶσα
καὶ ἑαυτὴν ὑποστέλλουσα,
μόνῃ τῇ νυκτὶ
ἐξέρχεται·
ὁ δὲ κέπφος
ἐπὶ τῆς θαλάσσης
τὰς διατριβὰς ἔχει,
ἀναζητῶν τὸν χαλκόν·
ἡ δὲ βάτος
τοῖς ἱματισμοῖς τῶν παραπορευομένων
συμπλέκεται,
τὰ ὑφάσματα εὑρεῖν
δι’ ὅλου σπουδάζουσα.
Οὗτος ὁ μῦθος δηλοῖ ὡς
τῶν ἀνθρώπων ἕκαστον
χρή,
μετὰ τὴν ἔκβασιν
τῶν ἐπικινδύνων πράξεων,
προσεκτικῶς ἔχειν,
ὥστε μὴ αὖθις
τοῖς ἐκ τούτων ὁμοίοις κακοῖς
περιπετεῖς γίνεσθαι.
Νυκτερίς, κέπφος καὶ βάτος
πρὸς ἀλλήλους
κοινωνίαν ἔθεντο,
καὶ
ἡ μὲν χρυσόν,
ὁ δὲ χαλκόν,
ἡ δὲ ὑφάσματα
δανειακῶς ἐξελάβοντο
ἐν πλοίῳ ἀποθέμενοι
τοῦ πλοὸς εὐθὺς εἴχοντο.
ἄφνω δὲ
διαπνεύσασα
εἰς κλύδωνα μέγιστον
τὸ πέλαγος ἦρε,
ἐξ ἐκείνου δὲ
ἡ μὲν νυκτερίς,
τοὺς δανειστὰς
πτοουμένη καὶ δεδιῶσα
καὶ ἑαυτὴν ὑποστέλλουσα,
μόνῃ τῇ νυκτὶ
ἐξέρχεται·
ὁ δὲ κέπφος
ἐπὶ τῆς θαλάσσης
τὰς διατριβὰς ἔχει,
ἀναζητῶν τὸν χαλκόν·
ἡ δὲ βάτος
τοῖς ἱματισμοῖς τῶν παραπορευομένων
συμπλέκεται,
τὰ ὑφάσματα εὑρεῖν
δι’ ὅλου σπουδάζουσα.
Οὗτος ὁ μῦθος δηλοῖ ὡς
τῶν ἀνθρώπων ἕκαστον
χρή,
μετὰ τὴν ἔκβασιν
τῶν ἐπικινδύνων πράξεων,
ὥστε μὴ αὖθις
τοῖς ἐκ τούτων ὁμοίοις κακοῖς
περιπετεῖς γίνεσθαι.